BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

25 Ocak 2009 Pazar

SENİN ŞARKIN




Senin şarkını dinliyorum, kapadım gözlerimi. Usulca esen bir rüzgar var saçlarımda, yalıda bir bankta oturuyorum. Tuhaftır ki bu gün kimseler yok bu taraflarda. Sanki baş başa bırakmak istedi bizi zamanın insanları. Çaldığımız anları hatırlar mısın zamandan? Birbirimizle dolup taştığımız anları. Tükenmişliklerin asırlarca uzak olduğuna inandığımız bir adamıydı yaşadığımız yer? Hatırlıyorum, seninle hiç yürüyemediğim bu körfezdi aşka şahitlik eden, her gün. Sen giderken de omzuna yaslanıp ağladığım martıların çığlıklarını, kattım senin şarkına. Senden uzak ama sen hatırlatan şarkı. Anılarımla bir sandığa kapatıp kilitledim o zaman bu şarkıların hepsini. Yüreğimi acıtıyordu, her bir notasından akıp yüreğime konuyordun ansızın. Sızılarımla baş başa kalıyordum, çok zordu. Sen bilemezsin….



Saçlarımı kestim, sen nefret ederdin bunu söylediğimde. Senden kalan bir şey de, saçlarımın kokusu oldu sevdamın içinde. Ağırlaştım, taşıyamaz oldum. Şarkıların yanına koydum onları korkma. Geri dönüşlerinde tutam tutam koyacağım kapımın önüne. Senden kalanları alarak geri git diye. Zaman gelecek bende senden hiçbir şey kalmayacak aşka ve sana dair. Dağlayacağım bu kalbin mührünü. Şarkını dinliyorum şimdi, iki damla süzülüyor gözlerimden. Biri benim için, sevdam için. Diğeri senin yalan gidip gelişlerin için. Hani gülerdin ya bana bakıp, yalandan. O zaman özlerdim ben bu gülüşlerini bile. Şimdi sandığın bir köşesinde, en dipte bıraktım onları. Şarkını bile duyamasın diye, bastım üzerine. Sadece ben dinleyeyim söyleyeyim diye.



Notalar uçuşmuş beyaz perdede, her tarafa dağıldı şarkının notaları. Sanki seni toplar gibiyim beyaz halının üzerinden. Tüyden hafif olduğunu bilmezdim. Sevdayı taşıyamaman ondan mıydı acaba? Diye düşündüm bir köşeye oturup. Kapıya bıraktıklarımı hatırladım bir an. Kaç gündür uğramamıştın sanki, hepsi yerli yerindeydi. Vazgeçtin, yoruldun, belki bıktın. Bitecekti bu günah çıkarmalar biliyordum ama yine de sızı çöktü gönlüme. Gizlediğim bir umudum vardı derinde. Kendimden bile habersiz yeşertmeye çalıştığım belki. Günlerce sandığı kapatıp kapıya baktım her gün. Bir gün beyaz bir güvercin kondu pencereye. Gözlerinde yaş vardı küçük kuşun.

‘O şimdi, senin dargın olduğun mavilerin derinlerinde. Öyle güzeldi ki, seni beklerken. Şarkısı tüm denizde, dalga seslerinde, duymuyor musun?’


Duyuyordum evet, onun sesiydi bu. Koşarak çıktım, mavime doğru. Sevdalar kucağımda, saçlarımda kokun, yüreğimde sen, kulağımda hiç durmadan senin şarkın dolanıyor….



Mavisihir

0 yorum: