BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

23 Mayıs 2009 Cumartesi

PERİ MASALIM





Bu sabah gözlerimi açtığımda kendimi bir peri masalının içinde buldum. Kulağımda hareketli, cıvıldayan bir şarkı. Çalan ton tanıdık geldikçe ben daha bir dikkatli aramaya başladım sesi. Kocaman şatonun içinde bulamadım. Rüya sandım bir an için. Gözlerimi tekrar sıkıca kapayıp açtım. Uyanıktım, bu masalın içine nasıl girdiğimi anlamaya çalışırken ömür geçecekti sanki. Sonsuz bir hikayenin ortasında olmaktan korkan ben, içimde yeşeren bir çiçekle uyanıvermiştim aniden. Her yerde aynı şarkı çalıyordu. Demek ki bu masalın şarkısıydı. O bir peri masalı diyordu şarkıda. Aşkı o kadar güzel bir masalla anlatıyordu ki, dinleyip kendini içinde bulmamak, hatta oradaki güzel perinin yerine koymamak mümkün değildi. Bir de baktım elimde yıldızlı bir asa. Masal perisiydim artık. Neye dokundurmalıydım şimdi bu asayı?



Sihirli bir masalın kahramanları olmak düşüyordu bu sabahtan sonra. Şarkı diyordu ki, yansam da seviyorum ben onu. Masal içinde başka bir masalı yaşamak gibi bir şeydi dinlediğim.

“Bir zamanlar gençtim ben, peri masallarındaki bir aşkın kahramanıydım. Acı çeksem de aşıktım.”


Gözlerimi kapadım yeniden, hayallere yolculuğa çıkma zamanıydı. Bir peri düşüne yelken açmak düşüyordu bana, bu masalda. Masal içinde başka bir masal, bana ait. Gözlerinden düşen iki resim geldi hayalime. Biri sen, diğeri ben. Mavi peri ve kırmızı pelerinli prens. Yıldızlı sopamı sana dokundurdum ve bir dilek tuttum içimden. Olmasını çok istedim bu dileğin, masalımın mutlu sonu sendin çünkü prensim.


Uyandım yine, bu kez bir kulede buldum kendimi. Saçlarım o kadar uzundu ki, aşağıdan gelen bir ses duydum. Pencereden baktım, sen vardın orada. Yukarıya çıkmaya çalışacağını biliyordum. Saçlarımı verdim sana, tutunup çıktın. Rapunzel’ miydi bu masalın adı? Sen de biliyordun, aslında saçları o kadar uzun olan ben değildim. Masal bu ya, hayaldik ikimiz de. Kulede birlikte yaşadık yine sonsuza dek.


Tekrar uykuya daldım, uyandığımda o kadar küçüktüm ki dünyaya göre. Parmak kadardım, demek ki parmak kız masalındaydım şimdi de. “Bunda peri var mıydı?” hatırlamıyorum. Yine sen çıkıverdin, çok büyüktün bana göre. Eğilip alıverdin beni avucunun içinde. Bu küçük kıza bir öpücük vermek için yaklaştın ve ben büyüyüverdim. Bu masal da bundan sonra mutlu sonla bitmeliydi. Uyanıkken gördüğüm düşlerin hepsi gibi.


Yine uykuya daldım ve masallar bitti. Uyanma zamanı geldiğinde, bu güne uyandım yine ama bir baktım yıldızlı asa elimdeydi. Ben gerçekten bir masal perisiydim bu gün ve dileğim oldu. Sopamla sana dokundum ve sonsuza dek benim oldun…

Mavisihir

0 yorum: