BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

8 Ağustos 2009 Cumartesi

BİR ADI DA "RUHUM"...

Çağrıların ve vedaların arasında sıkışıp kalmış bir ebeyim ben. Oyunda nedense hep bana kalır en zor işler. Ruhumun isteklerini ve meraklarına bakamayacak kadar kaptırıveririm kendimi oyuna. Bir de bakarım ki, ebeden çok kurban olmuş çıkmışım. Kör ebe olurum an gelir, an gelir sobelerim seni saklandığın yerde. An gelir kaçarsın benden, nefes nefese kovalarım seni. Senin nefes alışlarını duyarım, derinden bir şarkı söyler ruhum. Oyunun adı aslında aşk, oynayanlardan bir ben, biri de sen. Sahne kapanır, perde çekilir üzerimizden. İki kişilik bir dünya kalır bize. Eller birleşir, gözlerimiz başlar sözcükleri izlemeye. Ses yok sanırsın, halbuki sadece biz varız o an. Ellerimde ve gözlerimde sen, tenime siner kokun. Rengim sana dönüşür ansızın, yüzüm seni gösterir, seni izler. Sen olurum sorgusuz sualsiz.




Teslimiyet derim ben buna. Kendimde seni yaşayacak kadar, beni unutacak kadar sana dönüşürüm gecelerde. Sevgiliyi yitirir karanlıklar kimi zaman, ben seni daha bir yakın bulurum karanlık çökünce. Tezatların barındığı bir sevda, belki. Karanlıklarda sevda kokuları içinde yaşarım seni. Rüyalarımda dokunurum gözlerine, ıssız bir gecede gelir severim yüreğini. Ruhuna ulaşırım gözlerinde geçip. Kömür karası olsun, gece olsun gözlerin. Parlasın ruhun o karaların içinde, nur olsun. Ruhuna değsin ruhum, nurun dökülsün yüreğime. Gözlerim seninle aydınlansın. Varsın, sen olsun dünyam. Varsın, karanlık olsun seninle gündüzlerim.




Senin ışığına aç bu yürek, senin sevmelerine tutsak. Senin şarkılarında raks etsin bu rakkase gönül. Salınsın saçları rüzgarlarında. Senin gülmelerine eşlik etsin kahkahaları. Zalimce sevsin birbirini iki yürek. Zalimce diyorum evet, bazen ağlatır aşk. Bazen kızdırır, bazen ölür/ öldürür. Zalimce aşka doyar, bencilce sahip olur.



Susayalı beri sana, gözlerindeki ışığı gördüm. Senin suskunluklarındaki zavallılığını izledim. Sana böyle alıştım, böyle sevdim. Böyle renklendi hayat. Sevda böyle isim buldu kendine benim hayatımda. Sana susamışlıklarımla, sana esir oluşlarımla, hatta tüm oyunlarda seni arayışlarımla. Yitirildiğimi hissettiğim anda, ruhuma tuttuğun ışığınla seviyorum seni. Böyle bir şey işte, bambaşka. Bu alemin sevdası değil yaşanan ve yaşatılan. Her yere hakim, her cihanda baki, her şeye kadir bir sevda. Bir adı sen , bir adı ben, bir adı da “Ruhum”…



Mavisihir

1 yorum:

Unknown dedi ki...

"Ruhum" dediğiniz, ona türlü türlü adlar bahşettiğiniz, sizi sevdiğinden emin olduğunuz, uzun uzun ne kadar çok sevdiğinizden bahsettiğiniz, hayalinin bile bedeninizi yaktığı, bedenini de yakmak istediğiniz, size dokunmasını ve yanınızda olmasını düşlediğiniz, göğsüne başınızı koymayı beklediğiniz kişiyi bilmek isterdim. Belki kendine konduramayan ama bunları duymak için canını verebilecek olanlar vardır, nereden bileceksiniz? Veya yoktur... Belki beklemediği soğukluğunuz tüketmiştir, yani belki suçlu sizsinizdir, olamaz mı?