BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

10 Eylül 2009 Perşembe

BAHARIMA MEKTUP





Geç kalınmış bir bahar geldi, durdu kapımda. İçeri davet ettim onu. Sıcacıktı gülüşü, elleri ve gözleri. Yaza hasret kalmış bir yürek çırpıntısı taşırken, tam zamanında gelmişti dünyama. Isındım, buzların kraliçesinin evi erimeye başladı. Beklenen miydi o, yoksa ben aranan mıydım? Yollar kesişti, yeni bir masal başladı. Küçücük ellerin tuttuğu bir kitap olmak, yoktu hiç aklımda. Okudum ve okundum. Dilden dile dolaşan bir buz kraliçesi oldum sonunda. Evim eridi, yüreğim ısındı. Kanım hızlıca dolaşmaya başladı beyazdan da beyaz vücudumda. Pembelerden bir ton beğendim kendime. Suya değdi ayaklarım, nilüfer oldum birden. Köklendim, suya bağlandım. Beni arayan; hem bahar hem de suydu, anladım.



Beklemiş miydim? Buzdan halimle nerelerde yaşamıştım ben? Hangi ellerde dolanmıştım dünyayı? Hangi gözler değmişti satırlarıma? Hatırlamıyorum…Bir yerlerden geldim, neresi olduğunu bilmediğim. Bu bahardan öncesini hatırlamadığım, soğuk sonsuzlukta bıraktığım geçmişim. Yaşadım, üşüdüm, ağladım. Güldüm zaman zaman. Eksiklerimle, özlediklerimle, bazen de bitmeyecek sandığım cinnetlerimle. En sonunda elime aldığım bahar çiçeklerimle…



Doğum günümü değiştirdim bu baharla. İkinci bir fasıl dinliyorum şimdi. Kulağımdan yüreğime akan bir yol oldu notaları. “Bahar, sen hiç gitme benden” diye…Hoş geldin evime, gönlüme. Geceleri doğan bir güneş oldu bu bahar. Gündüzün hükmünü kaldırdı yüreğimden. Hayatımın anlamsız olan yarısına gün oldu. Eksik kalan yanımdı, benim yarımdı. Günümü tamamladı…



Kalemime mürekkep oldu bir yandan. Yazdıkça aktı, kelimelerin tıkanan yollarını açtı gülüşüyle. Sayfalardan gözlerime, gözlerimden yüreğime bir serüvene çıktı bu bahar. Eriyince çiçeklerle örtülü bir göl oldu evim. Baharın elinden tutup, koştum. Suyun üzerinde yürümek gibi hafif, kırlarda uzanıp güneşi izlemek kadar sıcak, bir elin sevgiyle dokunuşu kadar yakıcı. Yanağıma konan bir buse, gözlerime konan bir bakış, yüreğimde ait olduğu yere uçmaya hazırlanan bir güvercin. Ayağında baharıma yazdığım mektupla… Uç beyaz kuşum, kon yüreğine. Bir benden bahset, bir de nasıl özlediğimden. Sonra da güzel gözlerine birer buse kondur benden. Baharıma ilk mektubum olsun bu, ölüme dek sürecek bir masala dair…



Mavisihir

0 yorum: