BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

21 Ocak 2011 Cuma

EKSİK



Eksik kalmışlığım çöktü bu gece üzerime epeyce. Ezildim, sustum, haykırdım mı bilmiyorum sonrasında. Kendimi burada buldum yeniden. Eksikliğimi döktüm satırlara, satır aralarına kendimi koydum hep. Yangınlarımı, acılarımı, ağlayışlarımı yazdım. Çizdim…

Hep eksiktim ben. Yüreğimin kenarı yoktu, ruhumun sağ kolu, sevdalığımın sevgilisi yoktu. Her şeyim vardı görünende, oysa kimse bilmez hiçbir şeyim olmadığını. Ağladığımda başımı koyacağım omuz yoktu mesela, var olanlar yettiklerini sanıyordu. Sevdiklerim, tüm sevgim bu kadar sanıyorlardı. Hepsini onlara veriyordum ya! Doğaldı…

Hep eteğimi çekiştirip oyuncak istiyordu çocuk. Bilmiyordu, benim çocukken oyuncaklarım eksikti. Gözlerime dikiyordu bakışlarını herkes. Güzeldiler biliyordum. Her bakan göz bana ait ışığı sömürüyordu gözlerimden. Bilmiyorlardı ki, o ışığın da hep eksik olduğunu.

Kokum yoktu benim bana göre. O’na göre çiçek kokuyordum ben. Aslında o çiçek de eksikti tenimde. Ellerimin arasında tutamadım yüreğimi, düştü, yuvarlandı. Kuvvetim yoktu olanı elimde tutacak kadar. Yine eksiktim…

Gülüşüm nasıldı? Hatırlamıyordum. Gülmüş müydüm acaba hiç? Eksiktim yine. “Gül yüzlüm, bakmaya doyamadığım” dedi bana. Bilseydim benden alıp götüreceğini, der miydim ona hiç, “Sevgim eksik, sev beni”. Susardım… Kelimelerim eksik kalırdı hayatımda ilk kez bilerek.

Kimsenin eksikliği değil bu. Sadece benim. Şarkı; “Hani eksik diyorum ya/O bile az” diyor.

Burada her şey öyle eksik ki, bana dair. Şarkı da az…

Mavisihir

0 yorum: