BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

29 Haziran 2011 Çarşamba

ÖLENE KADAR




Suskunluklarımın ardından gelecek çığlıklarıma hazırlık yapıyorum bu gece. Her sayfasını çevirişimde defterin, öfkeyle aşk karışıyor biraz daha yüreğimde. Ruhuma takılan kelepçelerin izleri kanıyor. Sarsam olmuyor, sarmasam ölüyorum. Damla damla yere akan kanımda yüzün çiziliyor toprağa. Karanlığa son kez imzanı atıyorum.

Kayıp zamanlarımı aramaya çıkıyorum gecenin zifirinde. Elimde katran karası bir mendil, gecenin içinde parlayan yıldızları siliyorum. Karanlığı anlatmamı istediklerinde, sadece susuyorum. Sessizliğimde pek çok cümlenin gezindiğini görmelerini bekliyorum belki. Boşa çektiğim küreklerin, hayali bir denizi dövüşüne benziyor bu bekleyişler. Her biri diğerini kovalarken, ruhum yorgunluğunu atabilmek için ayrı bir savaş veriyor sana karşı.

Daha önce yazılmış satırları hatırlıyorum sık sık. Tutuklu kaldığım iki dizeyi yuvarlıyorum sessizce. Dudaklarımın seni her söyleyişinde, ağzına biber sürülmüş bir çocuğun acısını, yüreğim duymaya başlıyor.

“Dersin;
Ben seni varlığında sevdim sevgili
Gidişin,
Yerini ölümle değiştirdi...”

Kayıp bir ezgiyi arıyor aslında yüreğim. Notalarına asılı kalan kelimelerimi toplamak için tüm çabam. Son olan her güne inat yeniden başlamaları yakıştırıyorum adımını bastığın her taşa. “Yeniden” diyorum, “yeniden sen…”

Yazdıklarımı silip, bazen de sildiklerimi yeniden yazıyorum hayata. Derin bekleyişlerin ardından, gelecek misafire ne sunacağımı düşünüyorum. Yaşam, her gün doğumunda yeni bir misafir verir ya hani insana… Güneş, batana kadar kalır, ay sabah ışıyana kadar, sevgili ise…

“Ölüme kadar”

Diyebilmek gerek/gerekirdi. Biten her aşk için, bunu diyebilmek isterdi kalem. Dudaklar söylemek isterdi. Gözler de, ışımak…

Işıksız kaldım

Bazen de soluksuz

Fersiz gözlere

Soluksuz bedene

Terk ettin

Bedelsin

Betersin

“Git!”

Kal orada, cümlelerimi sürmeyeceğim üzerine. Susuyorum yeniden, konuştuklarımdan daha çok şeyi bağırabilmek için… Susuyorum, seni üzerimden daha büyük gürültülerle kazıyabilmek için. Susuyorum, acımı acıtana kadar deşmek için…

“Git!”

Nefretimi yüklen giderken. Aşkımı bana geri bırak, zaten emanet olan…

Funda Kocaevli

0 yorum: