KADERMİŞ AYRILIK BELKİ

Kadermiş deyip geçmek gerek belkide,
Acıyı bir yerlere gömmek için.
Belki de tek kişilik bir oyun kurmak gerek,
Acılardan kaçmak için.


Geride çok büyük bir sahne,
İçleri acıyan insanlardan bir tiyatro.
Baş rolde ben ya da sen,
Ne farkeder....


Hepsi aynı repliklerin,
Sevdim,
Sevdin,
Kaybettik,
Ve bittik....


Acının en büyük sahnesi olmuş sevdalar.
Ağlatan bir oyundan ibaret yaşam.
Aşk; ağlatır, acıtır...
Hep bunlar mı var diye soracağım.
Cevap; sen de alışacaksın.


Sabahların umuduna muhtacız.
Çocuklaşmaya, belki yeniden çocuk olmaya.
Elimde oyuncağım, karşımda resmin.
Yüreğimden kan yerine akan sevdanla,
Bir buyuz işte.
Kısaca hasret, kısaca yokluk.


Mavisihir