DELİLİK

Delilik bu belki
Sokaklarda yalınayak yürümek
Taşlar kestikçe tabanlarını
Kan içinde kalır toprak
Çılgın bir rüzgâr kovalar
Enseni yalar usulca
Bir elinle rüzgârı tutmaya çalışırsın
Arsızca gülümsersin bıyık altından
Diğer elinle taşları toplarsın
Kan boyanmış topraktan



Delilik yetmedi anlatmaya
Yandığımın dünyasını
Boyadım her yeri
Bir baştan bir başa
Şu köşe delice özlemek
Bu köşe de çığlık rengi
Meydanda kendi resmim
Yandığımın dünyasına bağlıyım işte
Kaçalım, haydi ver elini
Kanasın ayaklarımızdaki zincir izleri
Bu kez bulutlar boyansın kırmızıya



Mavisihir