GECE'YE...

İnsan hep geceleri kalır kendiyle
Hep geceleri sorgular hayatı
Geceleri verir hesapları kendine
Sonra da”ben geceleri yaşamadım” der

Ölüm gelir, ömür hesaplanır
Geceleri çıkarırlar
Yaşamadık sayıldı ya
Geriye kalan ufacık bir tuz yığını
O da gözyaşlarından hatıra

Gündüzlerin artanına, kalanına bakılır
Hatta hem bölünür
Hem de birbiriyle çarpılır
Hesap yine tutmadı veda vakti
Ben gecelerimi de alıyorum

Herkesin tersine ben geceleri yaşadım
Geceleri soludum hayatı
Bahçedeki manolyayı
Güzel bir gecede kokladım
Bir gece vakti baktım ilk defa
Bir gece vakti düştüm aşka

Mavisihir