Benim ülkem, hayallerin ve katillerin ülkesi. Uzun kuleli şatoların, göz kamaştıran sarayların, ışıltısıyla her yeri parlatan göllerin olduğu bir ülke değil, hayallerin, dört yanda uçuştuğu bir ülke. Süpürgesine binmiş uzun burunlu cadıların, hayalleri avladığı gökyüzünün sahibi.
Hayallerimizin katilleriyle kucak kucağa yaşadığımız anlara sahibiz sadece. Düşünürüm önce hayalimi, gülümser gözlerim. Sonra avucuma koyar, gökyüzüne salarım onu. Biri uçar, bir başkası konar düşüncelerime. Bitmez hayallerim… Onların gökyüzündeki danslarına hayranlıkla şahit olurum ve başkaların hayalleriyle buluşmalarına. Sonra… Sonra bir cadı gelir uzaklardan, karanlığı peşine takıp. Elinde ondan daha korkutucu asası, vurur hayallerin yüreklerine. Önce biri düşer yeryüzüne, sonra biri daha…
Birden çoğalır hayal katilleri. Hem gökte, hem de yerde gezinmeye başlarlar. Olur da, bir hayal bile olsa ölmemişse yerde, bir kez daha nişan alırlar yüreğine. Can çekişir hayallerim. Öldürüleceklerini bile bile salıveririm onları gökyüzüne. Belki, bir tanesi kurtulur. Belki, bir tanesi O’nu bulur…
Hem hüzünlerin, hem de nefretlerin bebekleri bu hayaller. Mutluluklarım canımı acıtmaz. Canımı acıtanlar, düşündürür beni. Canımı acıtanlar, hayal kurdurur. Bazen, onların olmadığının hayalini kurarım. Kimini, camdan bir kafeste saklarım. İnsan, acılarını gülümseyerek uğurlar ya gökyüzüne. Kuş olup, özgür kalsınlar ya da ruhunu özgür bıraksınlar diye…
Bir an durup, hayal katili olmak nasıl bir şeydir diye düşünürüm. Ben de başkalarının hayallerinin katili olmuş olabilir miydim? Ya da sen?
Her insan, biraz katildir aslında. Hem kendi hayallerinin, hem de başkalarının hayallerini isteyerek ya da istemeyerek yok etmiştir. Hayatlarımızın ve varlıklarımızın hayaller olmadan sürdürülemeyeceği açıktır. İster bunu kabullenerek yaşayalım, istersek son nefesimize kadar yadsıyalım. Hepimizin içinde, her daim hayal kurmaya hazır birer çocuk saklı. Sizin yaşınız ne olursa olsun, o çocuk hayalperestliğiyle hep aynı kalır.
Bir kez olsun, bu çocuğun ve hayallerinizin gökyüzünde özgürce uçmaya hakkı yok mu?
Hayalleri, öldürmeden yaşatmak adına…
Mavisihir
1 yorum:
Umutlarımız hayallerimizle büyür hayalsiz kalmayın diye bir deyişim vardır yıllardır,evet bu gerçekten doğrudur,hayali olmayanın umudu da tükenmiş demektir.
Galiba hepimiz biraz hayal katili oluyoruz,bunu bilsek de bilmesek de bu bir gerçektir vede yapabileceğiniz fazla bir şey yok çünki herkesin hayali farklı farklı herkesi de mutlu etmek imkansız...
Saygılar sevgiler.
Yorum Gönder