ZEHİRLİ SARMAŞIK

Hayattaki her gün balkonda beklenen sabahların tadında olmuyor. Kara günlerin varlığını unuttuğumuz anda kendilerini hatırlatan şeyler beliriveriyor hayatımızda. İşte benim de öyle bir günüm, bu gün. Biraz hayattan, biraz insanlardan, biraz kendimden, bir an gerçeklerden kaçtım. Kısa sürdü, uyandım. Uykuya zamanım yoktu, oyalanamazdım. Kocaman bir savaş, atmam gereken zafer çığlıkları varken uyuyamazdım. Bir hayat borçluydu bana bu kanser. Benden ufacık bir parça dışında hiçbir şey alamazdı, alamayacaktı. Korkmuyorum biliyor musunuz? Hatta ben bu menhus hastalığa zehirli sarmaşık demek istiyorum. Her taraftan sarmak için fırsat kollayan bu nanköre fırsat vermeyeceğim. Git duvarları sar, sarabiliyorsan zehirli sarmaşık. Beni bana bırakmak zorundasın. Seni söküp attım içimden zaten, yolu yarıladım. Bundan sonra her şeyi, ben kazanacağım.


En başta tabi ki üzülüyorsunuz, ağlıyorsunuz. Buna alışmak ve kabul etmek zor. Kabul etmek derken, hastalığa karşı mücadele etmeye başlamak, demek istediğim. Yoksa kimse kanseri kabullenmesin, kader gibi görmesin. Ben savaş açtım bu sinsi sarmaşığa karşı, ayaklarıma dolandıkça söküp atacağım onu hayatımdan ve çevremden. O özlem duyduğum son gün geldiğinde, sevincimi en çocukça halimle yaşayacağım. Savaştayım tüm baltalarımla, sana yenilmeyeceğim zehirli sarmaşık. Canımı yakamayacaksın sarıp boğarak. Her elini bana doğru uzattığında bir balta indireceğim koluna. Her adım atışında hem bastığın yeri hem de ayağını keseceğim yeryüzünden.


Zehrini sana geri akıtıyorum, tam içine hem de. Kendi sinsiliğinde boğulacaksın. Bana dokunmana izin vermeyeceğim, bir daha. Başka avlar aramak zorundasın kendine. Seninle ilk karşılaştığımda acemiydim biraz. Savaşmaya korktum bir an için ama şimdi korkmuyorum. Seni neyle yeneceğimi biliyorum. İnancımla, yüreğimle ve inadımla. Bu güne kadar her şeyi bunlarla başardım, kendime güvendim. Bundan sonra da böyle kendimden emin olarak ve inat ederek yeneceğim bunu. Kendim için yaşayacağım artık ve sevdiklerim için, sevenlerim için.



Zehirli sarmaşık hey,
Sana söylüyorum, çekip giderken arkanı kontrol et, bir kırıntı bile kalmasın senden geriye. Öfkeyle sallıyorum baltalarımı, savaşıyorum. Biliyorum zafer benim, çığlıkların sahibi de benim. Bu sefer mutluluktan…..



Mavisihir