İlk günü hatırladım resimlere bakarken,seni öptüğüm,kokladığım ilk günü.İnanmak çok zordu o an için çünkü hep seni görememek korkusu vardı içimde. Küçücük gözlerini açıpta bana o ilk bakışın var ya işte o an anladım senin benim olduğunu.Minnacık bir varlığım vardı benim , bebeğimdin benim. Benim büyüteceğim bir çiçek, yoğuracağım bir hamur. Öyle bir özlemdi ki sana duyduğum , sanki kanamayacağım bir suydun benim için.Ya da bakmaya doyamayacağim bir resim. Hangi manzara böyle bir hazzı yaşatır ki insana , canım yavrum benim. Hayata gülümsemem için bir sebeptin sen, tutundum hayata ve sana. Acılarımı ,yalnızlığımı unuttum seninle.Çok zaman geçti üzerinden ama kokun hala içimde.
Aşk, böyle bir şey sanırım.İnsanın bakmaya doyamadığı , kanamadığı bir şey.İlk adımın, ilk kelimen ,ilk anne deyişin ,ilk gülümseyişin, deniz mavisi gözlerinle bakıyordun bana. Bir şey söylemene , konuşamamıza gerek yoktu.Böyle de duyuyorduk biz birbirimizi.Öyle geliyordu ki bana dünyada sadece ikimiz vardık ve her şey senin kadar masum ve temizdi sanki. Yalnızdık hayatta ,olsun sen yeterdin bana.
Ben hatalar yapacaktım , yaptım. Sen yine küsmedin bana, hep benimdi yüreğinde ki katıksız sevgin.Bende de sadece sen vardın aslolan, değişmeyecek olan.Büyümeni izledim zevkle olula gittiğin ilk günü gördüm bebeğim.Sana böceğim dedim hep,çünkü uğur böceğimdin benim.Bende senin büyük böceğin, sen derdin ya bana hep sende büyük böceksin anne diye.Sen ne istersen de yavrum bana ,sen hep benim küçük böceğimsin.Bebekken maviydin gözlerimde şimdi yeşilsin.Sen de benim gibisin.
Bazen ikimiz de savunmasız kaldık ama ellerin hep bendeydi bir an olsun bırakmadın sen beni.Bazen çok yük mü yüklendin diye düşünüyorum meleğim. Bunların hepsini senden uzak tutmaya çalıştım.Biraz daha büyüyünce daha iyi anlayacaksın beni.Belki ben senin elinden tutup beni götürdüğün yere gideceğim o zaman.Emin olduğum bir şey varsa o da,seninle gurur duyduğumdur.Merhametli, nazik ve çok iyi yürekli tatlı bir böceksin sen. Ve benimsin……
Ne olmak istediğine karar verdin geçen gün, biliyordum ne seçeceğini.Ben nasıl sende yaşıyorsam , ne yapacağını ve isteyeceğini biliyorsam ; biliyorum ki sen de benim kadar hissediyorsun beni.Senden tek istediğim yavrum güzel yüzünü soldurma, gözlerin hiç donuklaşmasın işte ben buna dayanamam.Neyim varsa senin için, canımı veririm uğruna benim güzel çiçeğim……
Gün gelecek, seni de mutluluktan uçarken göreceğim.Seveceksin, aşık olacaksın, kendin kadar tatlı bir melek getireceksin dünyamıza.Sen de yaşayacaksın benim seninle yaşadıklarımı . Sen ben den daha fazla seveceksin belki, belki hata yapmayacaksın bile .Mükemmel bir baba olacaksın.Belki kendi çektiğin özlemleri sevgiye dönüştürüp yavruna vereceksin hepsini.Ben de hep izliyor olacağım sizi.İşte benim böceğim ve başarıları , mutlulukları . Gurur duymaya devam edeceğim sonsuza dek
İşte ben yedi yıldır sana böyle gülümsüyorum bebeğim,ilk günkü gibi ve iyi ki sen varsın.Seni seviyorum, senden bu kelimeyi ve anne deyişini duymayı seviyorum. Gözlerine ne hüzün ne de nem uğramasın böceğim.Hep benimle ve böyle kal…………………….
Hürriyet
14 Eylül 2008 Pazar
SANA GÜLÜMSÜYORUM
Gönderen mavisihir zaman: 15:48
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder