BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

Hürriyet

22 Haziran 2009 Pazartesi

KAHVE KOYUSU YALNIZLIĞIN

Kahve koyusu yalnızlıklarından geldin sen bana. Karanlıklarını yırtıp atmak istercesineydi, gönül kapımı yumruklamaların. Araladım kapıyı, hemen girdin gönlüme. Bir köşeye büzüşüverdin çocuk gibi. Islaktı her yerin, yalnızlık yağmurlarında kalmış bir adamdın sen. Yıllarca özlemlerle yaşamış ve nefes almaya çalışmış. Kahve koyusu bir yaşam ve kahve koyusu anılarını yüklenip düştün yollara. Sırtında kocaman bir çuval, içinde de yalnızlığın. Hem de kahve koyusundan…



Şarap renginde bir geceye daldık birlikte. Kah baktık kana kana, kah kaçırdık gözlerimizi. An geldi, bir mıknatıs birleştirdi bizi sanki. Tüm karşı koymaları yitirdik işte o zaman. Kahve koyusu yalnızlıklardan şarap rengi gecelere daldık. Bir dut ağacı vardı bahçede. Dut tadında bir sevdaydı belki de bizimki. Ne çok tadı barındırdın göğsünde bunca zaman sevgili? Şarabın rengi duttan geldi belki de, senin kahve koyusu yalnızlılardan kaçarak gelişin gibi. Dünyadan sıyrılıp bana koşuşun gibi. Tutsak zamanlardan arındırılmış bir masal oldun. Sadece masallarda yaşayan bir prens oldun. Kulenin zirvesin de değil de, bu kez karanlık zindanlardan sakladılar beni, gel kurtar sevgili. Kahve koyusundan da beter, bu karanlık. Şarabi gecelerime götür beni.



Elimi tutsun bir elin, bir elin de belime dolansın. Dansedelim şarabi bir gecede. Tüm gecelerin aşk şarkılarını dinleyelim taş plaktan. Pikap bizim için plağı döndürmekten yorulsun, biz doymayalım son dansımıza. Son kez dokunur gibi narin ve sımsıkı, hiç bitmeyecekmiş gibi kırmızı olsun bu dans. Gecenin mavisinin üzerine çizdim kendi resmimizi. Senin kahve koyusu yalnızlığından başladım, benim sana uzattığım şarabi geceye kadar geldiğim ve orada da durmadığım, hatta durmak bilmeyeceğim bir resim. Çizdikçe başka bir renk daha yakışıyor sana biliyorum. İstiyorum ki, gözümün gördüğü her şey senin rengine çalsın ve hatta bütün renkler sende birleşsin.



Sana yeniden bir isim bulmalı şimdi, yalnızlığın kızıllığından çıkıp gelen adam. Gecenin mavisinde kaybolan kadın, ben. Bir mavi, bir kırmızıdan bahsetsin her satır. Mavilerin ufukla birleştiği noktadan uğurlayalım, kızıl gün batımlarını. Defalarca günün doğuşunu izledim pencereden. Hiç biri seninle izlediğim bu gün batımının yerine konamadı. Ne sevdama yetti güneş, ne de özlemlerime.Gitmeleri sevmemin nedeni bu belki de. Senin gitmen değil, gün batımının bitişinden bahsediyorum. Her gün batımında sen kahve koyusu yalnızlığından çıkıp, benim şarap kırmızısı gecelerime geleceksin biliyorum. Bir sonraki gün batımına dek…




Mavisihir

0 yorum: